Þetta hefur verið ein allsherjar afmælishelgi. Ásgeir átti afmæli á föstudag og ég var búinn að fá frí í vinnunni. Ferðinni var heitið til Zandfoort sem er strandbær hér í Hollandi. Þetta var óvissuferð en Ásgeir komst að því hvert við værum að fara þegar við komum á aðallestarstöðina. Við byrjuðum á því að fara í stóra sundlaug með rennibrautum, öldulaug og fleiru. Svo fórum við niður á strönd og busluðum í Atlantshafinu, sem var ekki nærri því jafnkalt og við bjuggumst við. Við skrifuðum í sandinn og sólbrunnum pínulítið. Þá héldum við aftur í bæinn og fórum í Vondelpark með hvítvín og Sushi sem við borðuðum með nokkrum vinum. Flúðum síðan undan úrhellisrigningu seint um kvöldið, fyrst undir næsta tré en síðan inn á veitingastað í garðinum þar sem við sátum þar til slotaði.
Á annan í afmæli fórum við til Alkmaar. Þar var miðaldahátíð og stór ostamarkaður. Búið var að dubba hluta miðbæjarins upp í miðaldastemmningu. Fjöldi fólks úr bænum var í búningum og þemað var drungaleg með holdsveiku fólki, plágu-jarðaför, kroppinbökum og vændiskonum. Ásgeir vildi komast þaðan út eftir 5 mínútur þar sem honum fannst þetta hræðilega leiðinlegt. Ýmsar spurningar vöknuðu, s.s.: Var svona mikill hávaði og áreiti á miðöldum? Voru götur svona troðnar af fólki? Gekk fólk um með hrossabresti? Eftir að hafa komið okkur út úr miðaldabrjálæðinu fórum við á bæjartorgið og smökkuðum allar tegundir af ostum og keyptum loks nokkra ljúffenga osta auk afmælisgjafar handa Ben, Frakka sem við þekkjum, en förinni var nefnilega haldið í afmælisveisluna hans um kvöldið. Við mættum fyrir utan Önnu Frank safnið klukkan átta og þar fór hópur fólks, afmælisgestir, um borð í veislubát sem siglt var um sýki Amstedam næstu tvo tímana. Boðið var upp á vín og veitingar. Því næst fórum við á galleríopnun á heimili einhverrar Wöndu, sem einn afmælisgesta þekkti. Þar var boðið upp á afganskan mat sem var ljúffengur. Því næstu fórum við á listaverkasýningu í antikraak-húsnæði sunnarlega í borginni. Antikraak er andheitið við hústöku en þá býr einhver í húsnæði sem ekki gengur að selja og gætir þess, þó aðallega þess að hústökufólk taki húsnæðið. Við héldum svo heim á leið, dauðþreyttir eftir daginn.
Nú er bara rólegur sunnudagur. Það hefur verið mjög hlýtt um helgina. Maður getur farið um á stuttermabol og stuttbuxum þó að komin sé nótt. Við sitjum nú hér og höfum opið út á svalir í hitanum. Ættum kannski að taka fram viftuna.
